Neden hep pencerede bekleyince daha çabuk gelir sanır o bekleyenler... |
Hala
saklı bir yerde o görmediklerin
hiç bilmediklerin, içimdeki acılar...
hala kaldı bir
yerde o hissetmediklerin,
hiç sezmediklerin,
içimdeki aşk...
geçmişi
hatırlatır...
hatırlatır bu yağmurlar...
bu yağmurlarda
kaybetmiştim seni.
ve karanlığı hatırlatır...
hatırlatır bu
rüzgarlar...
bu rüzgarlar alıp gitmişti benden seni.
ve şimdi
sokaklar...
sokaklar yalnızlığa çıkar...
yıldızlar
gökyüzüne...
gece olunca bişeyler çöker yeryüzüne
soğuk ıssız
sessizce...
neden hep pencerede bekleyince daha çabuk gelir
sanır o bekleyenler...
neden o kaldırımlarda yüzlerini göremediğim
insanlardan biri sanırım seni sen bilmezsin...
bilmezsin nasıl
olur insan
nasıl olur aysız gece yalnızken...
üşüdüğünü
sanırsın aniden,
ağladığını duyarsın birinin içinde hıçkırarak
sessizce..
ellerin... ellerin...
ellerin
cennetimdi benim...
göz bebeklerinde kendimi görmek istedim...
istedim bir
sabah...
güneş doğarken güneşe gülümsemek,
güneş batarken
başımı omzuna dayayıp, kapamak gözlerimi dünyaya...
kapkaranlık bir
gecede saçların ellerimde,
ay ışığının ışığı yansırken kirpiklerinden
yüzüme...
sabaha kadar yanında uyumak isterdim bir gece...
sessizce...
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder
Yorum yazarak vakit ayırdığınız için teşekkürler :))