Neler Oluyor !!

Karanlığa yürüyoruz..

Hem de nerden geldiğimizi bilip nereye gittiğimizi bilmeden, karanlığın içine içine..

Çırpınıyoruz, ayaklarımıza hakim olmaya çalışıyoruz ama olmuyor.

Derin o kadar derin ki içinde bulunduğumuz şey, hiç bitmeyecekmiş gibi içine içine çekmeye devam ediyor.

Acımasız da.. Kurtulmak istediğimizi bile bile bırakmıyor ne elimizi ne kolumuzu ne de yarınlarımızı..

Ne umut kaldı artık ne dünün mutluluğunu yaşayabilmek, mecalimiz kalmadı, ümitsizleştik, bittik !

Elimizden bişey gelmeye gelmeye kalan günlerimizi tamamlamaya çalımanın yorgunluğu çaresizliği üzerimizde..

Bu çukurdan nasıl çıkabilirizi düşünmeyi bırakalı çok oldu, çünkü hepimiz biliyoruz yuvamız burasıydı artık.

Bağırmak çağırmak taşlamak çukuru üstümüze yıkmaktan başka bişey değildi.. Güzel günler yakında demeyi ne çok isterdik, dilimizin boşuna yorulacağını bilmeseydik.

Diren .., diren ..., diren.... diren diren diren tanıdık cümleler, tanıdık umutlar tanıdık nara lar tanıdık yüzler tanıdık tomalar tanıdık gaz bombası tanıdık ölümler.. Tanıdık, hepsi tanıdık bildik artık.. Daha neyi ne kadarını tanıyıp içselleştiricez, şaşırmicaz, heeyy insanım bize neler oluyor !!!

Ayşe