Günaydıın..Yeni hafta yeni
gün yeni saatler yeni dakikalar yeni yeni.. Her anımızın yeni olduğunu ne yazık
ki fark edemiyoruz, ona göre yaşayamıyoruz. Hatta bugünün de dünden farkı yok
demiyo muyuz hep.. Oysa her anımız o kadar farklı ve birbirinden değerli ki.
Hep bi yarış içinde dünle bugün, geçen tek saniye ile bir önceki saniye. Bi
film vardı hatırlayamadım adını bir arkadaşım anlatmıştı izlemedim de ama
aklımda yer etmiş. Herkesin kolunda kalan saniyelerinin yazılı olduğu sanırım
saat gibi bir şey var, ne kadar zamanının kaldığını biliyorsun hatta
başkasından zaman bile transfer edebiliyorsun :) Ne tuhaf di mi ? Kim kalan
zamanını görüp transfer yapabilir ki bi düşünsenize, 1 dk bile önem kazanır
heralde. Film de saniyeleri kalan annesine yetişemiyordu adam :(
Hani yetişse tranfer edip
annesinin hayatta kalmasını sağlayabilecek ama kader orada da var heralde :D
Alnının yazısı buymuş yapacak bişey yok :P Şaka bi yana hepimizin göremesek de
kalan dakikalarının var olduğu ölümlü bi dünyada yaşıyoruz, hiç düşündük mü ne
kadar kaldı ??? Değer konusunda oturup bi düşünmeli bence. Nelere boşuna
üzüldüğümüze ne ye ne kadar gereğinden fazla ya da az değer verdiğimize..
İstediğimiz yerde miyiz mesela yoksa sanki ömrümüzün sonuna kadar hayattaymışız
da diye düşünüp böyle olması gerekiyomuş deyip yaşadığımız hayatı mı
kabullenmişiz ? E madem ölümlü dünyadayız madem sayılı zamanımız var neden
kabullenerek devam edelim ki yaşantımıza, öyle değil mi ? Çoğumuz geliş
amacımızı da bilmiyoruz ya aslında, neden geldik neden gidiyoruz nereye
gidiyoruz falan filan .. Bilsek eminim daha farklı yaşarız, ama bu dünya
hakkaten o kadar aldatıcı ki, o kadar kendine bağlıyor ki gitmiceksiniz burada
kalacaksınız diye bilinçaltımıza kendini kazıyor da kazıyor :) Ama gidicez,
gidicez de gittiğimiz yer nasıl ? Bunu kim merak etmiyor ki ? Bence biraz bunu
düşünmenin zamanı.. Pazartesi sendromu yaşamadan pazartesinin de tadına varmak
dileğiyle, sevgiler.
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder
Yorum yazarak vakit ayırdığınız için teşekkürler :))